Echt vakwerk en helemaal persoonlijk

In het kader van mijn Passie Project ging ik ook op bezoek bij Lieke van Viek Uitvaartkisten. Lieke bekleed kisten. Dat klinkt heel kil maar dat is het dus niet, ze heeft prachtige stoffen in haar atelier en maakt helemaal op verzoek een persoonlijke kistbekleding. Dit is ze gaan doen omdat ze toen ze afscheid moest nemen van haar opa de keuze zo kil en onpersoonlijk vond.

Ze vond het heel spannend dat ik kwam en foto's ging nemen, maar gelukkig ging die spanning snel weg! We voelde ons erg op ons gemak bij elkaar en wat ze doet is ook gewoon zo mooi! Dat verdient ook mooie foto's. Net als bij Sterrenkindje hebben we het hele bedrijfsproces op de foto gezet, van het aannemen van de bestelling tot het opleveren van de kistbkleding. Mooi om te zien hoe dat allemaal gaat! En waardevol voor haar bedrijf om het zo ook te kunnen laten zien.

Uiteraard verteld Lieke wat over haar drijfveren, haar mooie bedrijf en ervaringen. Kijk, lees en geniet mee!

Hallo, mijn naam is Lieke Hurkmans en ik ben 33 jaar oud. Woon samen met mijn 2 prachtige kids en vriendlief in Someren. Een creatieve en bezige bij, altijd opzoek naar nieuwe en mooie materialen om zelf iets mee te maken en te matchen met elkaar. Ik ben erg actief op de school van mijn kinderen speel badminton en ga graag uiteten met vrienden en familie of een drankje & dansje doen. Gezelligheid staat dan ook hoog op mijn lijstje en probeer er elke dag iets leuks van te maken en waar mogelijk een reden voor een feestje .

Mijn onderneming bestaat uit het stofferen/bekleden van uitvaartkisten. Dat het belangrijk is om een keuze te maken, het zelf samen te stellen en dat het helpt bij de rouw proces is iets waar ik achter sta en het zelf ervaren heb. Unieke producten met stof en hout dat maakt mijn product zo mooi, zacht en aaibaar. Niet saai maar heel persoonlijk...

Toen mijn opa overleed ben ik erg dicht bij het proces geweest. Het proces van een uitvaart regelen en keuzes maken. In korte tijd belangrijke beslissingen nemen. Vooral als men zich vooraf het kop in het zand steekt kwam ik achter. Er niet over na wil denken en praten, maakt dat de keuzes moeilijk zijn en soms achteraf niet de juiste. Wat mij opviel was dat het al snel een standaard uitvaartkist werd bij mijn Opa. Vreemd, mijn opa was niet standaard en alles behalve doorsnee. Hij was iemand die erg actief was op verschillende vlakken. En toch kozen we voor een doorsnee kist. Hij werd opgebaard op een houten plank, op een satijnen stof. Niets van ons opa kwam terug in de kist. De uitvaart werd persoonlijk gemaakt door teksten en nummers, maar nog steeds die lelijke standaard kist, geen uitstraling, geen opa en altijd die lelijke kist op alle foto’s.

Als ik dood zou gaan, verdiende ik beter. Een keuze wilde ik, een mooie aaibare kist, persoonlijk en uniek en passend bij mij. Geen houten plank waar ik op moest liggen en geen ongebleekt katoen of satijn. Allemaal puntjes waaraan ik mij stoorde. Nu wil ik ook mooie spullen, denk ik aan mezelf en probeer ik het beste eruit te krijgen. En dan op mijn laatste dag, dagen, week... iets wat niet bij mij past...!!!! Dat moest anders, vandaar dat ik Viek heb opgezet.. Voor Iedereen Een Kist. Een uitvaartkist stel je zelf samen, heel makkelijk onafhankelijk en online. Persoonlijk contact en levering binnen 24 uur, is mogelijk. Geen enkel probleem! Viek is klaar voor de toekomst, voor de mensen die zelf een uitvaart willen regelen en het hef in eigen handen willen nemen. Maar ook voor de mensen die dat niet kunnen en willen ben ik er. Sta ik niet in de boeken van de uitvaartverzorger? Geen probleem, het kan ook zonder dat ik in de boeken sta... bel me gerust.

Ik droom dan ook regelmatig over wat mijn doelen zijn. En dat weet ik heel goed. Mijn doelen/dromen zijn dat mensen vooraf meer gaan informeren over de mogelijkheden, zich inlezen en dat delen met hun dierbaren. Er over praten wat wel en niet bij hen past. En dat ze zelf initiatief nemen met het regelen van een uitvaart. Dat ze dat steeds meer zelfstandig gaan doen, met een uitvaartbegeleider die mee kijkt over hun schouder. Moeilijk? Ja tuurlijk... maar wat zal het iedereen helpen bij het verwerken van een groot verlies. Immers regelen we alles zelf, bij het trouwen, geboorte, maar het de dood weten we het ineens niet meer. Of we er bang voor zijn. Leef daarom nu en besef je dat ook je laatste dag er een voor in de boeken mag worden.

Het meeste trots ben ik op dat ik het gewoon doe. Iets waarvan ik dacht dat ik het nooit zou durven. Een eigen onderneming opzetten en er voor gaan.. niet wetende wat op je pad komt. En elke keer ontmoet ik nieuwe en warme mensen en reis ik door heel Nederland en kom ik op plekken waar ik nog nooit geweest ben. Had ik anders niet gedaan hoor . Dus ja, best trots op me zelf. Ik zeg later in iedere geval niet, ‘had ik maar’.

En om af te sluiten met een mooie ervaring is dan ook dat mijn eerste uitvaartkist gemaakt en samengesteld is voor een opa... hoe toepasselijk...